In geouwehoer kun je niet wonen

Amsterdam in de jaren tachtig

Zo goed als nieuw exemplaar, eerste druk, 2000

Foto omslag: 'Ome Frans' regelde in de jaren tachtig het verkeer op de kruising van de Nassaukade met de Clerqstraat.

De jaren tachtig waren de jaren van doen wat twee decennia lang verboden was geweest: genieten van status, geld en macht. Weg met de illusies van maakbaarheid en gelijkheid. Het was een tijd, waarin we ons niet meer hoefden te schamen voor verschillen in talent en in status. De dwang van gelijkheid was weg. Je kon jezelf onderscheiden. In de grachtengordel vestigden zich de 'yuppen', met hun eigen taalgebruik. Wie geen ton per jaar verdiende werd door hen tonloos genoemd! Een 'loser' dus.

Begin jaren tachtig was een heftige tijd, de kroningsrellen met rookbommen op 30 april in 1980, de slag bij de Blauwbrug en de massale betoging tegen de kruisraketten op het Museumplein, maar ook de tijd van een nieuwe aanpak van de stadsvernieuwing.

De kraakbeweging gebruikte alle middelen van de rechtsstaat om haar gelijk te krijgen. Met korte gedingen kregen de krakers aansluiting op telefoon, gas, elektriciteit en water. Op den duur verloren deze krakers, strijders tegen woningnood, door hun harde kraaklijn veel sympathie. Tegenstanders spraken van een 'revolutie met behoud van uitkering'.

De golf van kraken bereikte haar hoogtepunt in de Vondelstraat. De opgebouwde spanning van de voorafgaande jaren ontlaadde zich hier. Op de hoek van de Eerste Constantijn Huygensstraat en Vondelstraat werd op 23 februari 1980 een pand gekraakt. Onmiddellijk werd tot ontruiming besloten. Op II en 12 oktober 1982 was het raak in de Jan Luykenstraat, waar de ontruiming van het kraakpand Lucky Luyk voor grote commotie zorgde en in de herinnering van Amsterdammers het beeld werd gegrift van een brandende tram.

Een dieptepunt van de kraakbeweging was de dood van kraker Hans Kok in 1985 in een politiecel na relletjes in de Staatsliedenbuurt.

Jan Schaefer, wethouder voor volkshuisvesting van 1978 tot 1986, was bekend als 'de bakker uit de Pijp'. Als man van het volk appelleerde hij sterk aan het Mokumgevoel: informeel gekleed in spijkerpak, ongepolijst taalgebruik en een omvangrijke gestalte, een man met charisma. Tegenover de kraakbeweging kon hij slechts één ding stellen: goede volkshuisvesting. En daarbij moest je luisteren naar de wensen van de gewone man. Je moest voor hen bouwen en nog eens bouwen, want in 'geouwehoer kun je niet wonen', was zijn meest fameuze uitspraak. In 1984 was een topjaar zonder weerga, met een nieuwbouwproductie van achtduizend woningen.

De jaren tachtig waren ook de jaren van de overwinningen van Ajax, waarbij 26 juni 1988 het legendarische hoogtepunt vormde; een golf van enthousiasme overspoelde de stad, toen het Nederlandse elftal West-Duitsland had verslagen en Europees kampioen werd.

Zoals in andere decennia waren er in deze jaren ook veel rages, zoals aerobics, Baghwan, hknteboarden, breakdancing en house-music.

In geouwehoer kun je niet wonen, (samengesteld door) Roland van Tulder, zo goed als nieuw exemplaar 
Amsterdam Publishers, 2000, eerste druk, 22,0 x 22,5 x 0,5 cm,72 pagina's
ISBN 9074891268

Prijs exclusief verzendkosten